Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Φακ οφ

και ναι μετα απο 29 ημερες θυμηθηκα οτι εχω μπλογκ!
Α! να σας προειδοποιησω οτι αυτο ειναι ενα ακομα ασκοπο ποστ γιατι απλα πρεπει καπου να τα πω κι εγω.

Οι πανελλαδικες ηρθαν κι εφυγαν. Τα θεματα οπως ειπαν ολοι ηταν μεγααααλο πουλι.  Εγω βεβαια ελπιζω να εχω γραψει οσ χρειαζεται για να φυγω επιτελους απο αυτη τη κολοπολη. Ναι για την Αθηνα μιλαω. Οσο περναει ο καιρος θελω να φυγω οσο πο μακρια της γινεται. Απλα να μην την ξανδω. Κι αυτην και τους ανθρωπους της. Μα δεν θα σου λειψουν? θα με ρωτησετε. ΟΧΙ αγαπημενοι μου! Δεν θα μου λειψουν! Τουλαχιστον οι περισσοτεροι απο αυτους δεν θα μου λειψουν. Θ αμου λειψουν πολυ συγκεκριμμενα ατομα που δεν τα ξερω καλα αλλα ξερετε κατι? Ειναι η ΠΡΩΤΗ γαμημενη φορα που νιωθω οτι πραγματικα εχω φιλους. Φιλους που με συμπαθουν γιατι ειμαι αυτη που ειμαι κι οχι γιατι ειμαι ομορφη ή γιατι με εχουν αναγκη για να φτασουν καπου. Απλα γιατι κατι σε αυτα που γραφω τους αρεσει. Γιατι εχουμε κοινα ενδιαφεροντα. Γιατι απλα μας ενωνει κατι σημαντικο. Σημαντικο? Ναι γιατι για μενα οπως και γι'αυτους ειναι σημαντικος ο Χαρι Ποτερ. Για τις "φιλες" μου απο την αλλη η συζητηση για τον ΧΠ και τα τοιαυτα δεν θα ειχε κανενα νοημα γιατι ο Χαρι δεν ειναι της ηλικιας τους! Δεν εινια του στιλ τους! Βεβαια! Οταν το ΜΟΝΟ που σε νοιαζει ειναι πως θα βασανισεις καλυτερα τον γκομενο, ποτε θα πας για ψωνια με την πιστωτικη της μαμας, γιατι ΕΣΥ εχεις λεφτα, ποια μασκαρα κανει τις βλεφαριδες σου πιο μακριες, ποιο κραγιον θα κανει τα χειλη σου να φαινονται πιο σαρκωδη και κυριως πως θα κρυψεις καλυτερα τα μικροσκοπικα σου σπυρακια με το μεικ απ και θεωρεις οτι μια μερα διασκεδασης περιλαμβανει ψωνια και κλαμπινγκ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ο Χαρι Ποτερ ειναι κατι αναξιο λογου. Εγω απο την αλλη δεν εχω καν γκομενο, παω για ψωνια μονο για να αγορασω βιβλια με τα λεφτα απο τα καλαντα και την ετησια εισπραξη απο το συγγενολόι, δεν εχω ιδεα απο μασκαρες και κραγιον και μοστραρω πανευτυχης και περηφανη τα λιγα μου σπυρακια και θεωρω οτι μια μερα διασκεδασης περιλαμβανει απαραιτητα βιβλια και πισι.Τι ελεγα πριν παρασυρθω απο τις απιστευτες κοπελες της περιοχης? Α! οτι θελω να φυγω! θελω να φυγω λοιπον για να ανοιξω νεα σελιδα κλπ κλπ (τα εχω ξαναπει αυτα στην ακριβως απο κατω αναρτηση)
 Το κακο ειναι οτι τους το δειχνω. Πολυ. Αλλα ισως να φταινε κι αυτοι. Πολυ. Παρα πολυ. Και ειδικα ο πατερας μου με τον τροπο που συμπεριφεροταν και με αντιμετωπιζε μεχρι σημερα. Σαν κατι το αχρηστο που δεν θα καταφερει τιποτα. Ποτε δεν με ενθαρυναν για τιποτα που να εχει σημασια για μενα και οταν επιτελους τους ειπα οτι εγω ΘΕΛΩ να γινω επαγγελματιας χορευτρια μου ειπαν οτι ΠΡΕΠΕΙ να περασω στο Πανεπιστημιο, οτι δεν εχω το ταλεντο που χρειαζεται αυτη η δουλεια. Ποιος? αυτοι οι δυο που ποτε τους δεν εχουν καταφερει να με κανουν ευτυχισμενη την ημερα της παραστασης μου. Απο την πρωτη φορα μεχρι την τελευταια το μονο που ηθελα ηταν να μου δωσουν μια γαμημενη ανθοδεσμη! ΜΙΑ! Εδω και δεκατρια χρονια θυμαμαι τον εαυτο μου αν πηγαιενι να τους βρει ελπιζοντας οτι ΑΥΤΗ τη φορα θα το θυμηθουν. Οτι αυτη τη φορα θα εχω την ανθοδεσμη μου. Αλλα οχι. Η κολοανθοδεσμη δεν ηρθε ποτε και δεν θα ερθει. Τουλαχιστον οχι απο αυτους. Γιατι δεν θελω να εχω σχεση μαζι τους πια. την δουλεια τους την εκαναν με εκαναν υπευθυνο ατομο. τωρα φευγω. για μενα....

Moikka μικρα μου,

      η καταρα σας...