Are you still here beautiful ones? I know it's been a while since I last showed up but I didn't have anything to say except the whinning of which you had enough I'm sure.

 Και τώρα το γυρνάμε στα ελλήνικος γιατί στα εγγλέζικα μπορεί να μου ξεφύγει και να αρχίσω να γράφω σεξ σινς για φανφίξιο.

Α! Όσο καιρό έλειπα έγινα 15 και άρχισα να ακούω One Direction. Ξέρω ότι είναι μελανή κηλίδα στο κατά τα άλλα υπέροχο μουσικό μου γούστο αλλά το Moments (α ρε Ed! Κομματάρες γράφεις μάνα μ'!) με είχε να κλαίω με λυγμούς ιδιαίτερα στο σόλο του Louis από την πρώτη στιγμή που έφτασε στο ένα καλό και στο ένα μισόκουφο αυτάκι μου. Και τώρα κοντεύω να σκίσω το βρακί μου για το πότε θα έχω το νέο άλμπουμ στα χεράκια μου και περιμένω τσιγάρο αναμμένο τις tour dates μπας κι έρθουν κι εδώ χάμω. Επιπλέον έχω αναπτύξει μια μεγάλη επιθυμία να δω τον Harry και τον Louis να κάνουν σεκς. Δεν φταίω εγώ! Αυτοί φταίνε που όποτε ο ένας κοιτάει τον άλλο τον κοιτάει με ένα ύφος "Ο ήλιος ανατέλλει από τον κώλο του! Και είναι υπέροχος (ο κώλος του)!". Συν τοις άλλοις η heterosexual relationship του Louis με πείθει τόσο όσο θα με έπειθε κάποιος που θα ερχόταν τώρα να μου πει ότι ο  Harry με είδε στο Tumblr και θέλει να με παντρευτεί απόψε στην πιο κοντινή εκκλησία (Not happening much?). Κι αυτό γιατί στις κοινές τους εμφανίσεις με ετούτη είναι λιγότερο κοντά από όσο κοντά τολμάω εγώ να πάω σε κατσαρίδα και το όμορφο μας έχει ένα απόλυτα ψεύτικο χαμόγελο. Α! Και όταν φιλιούνται πάντα κοιτάνε αν τους παίρνει η κάμερα. Αντίθετα, όταν είναι με το άλλο όμορφο αγόρι είναι κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο με το τρόπο που εγώ θα κόλλαγα πάνω στην Νουτέλα αν ήταν άνθρωπος. Ή όπως θα κόλλαγα στον Dan Howell αν τον έβλεπα μπροστά μου. Ή όπως κολλάω πάνω σε οποιονδήποτε όταν είμαι σε cuddles φάση. Καταλάβατε ελπίζω.

Αυτά!

Moikka!
  η κατάρα σας.

Θύμηστε μου για ποιόν λόγο επέτρεψα στον εαυτό μου να παραιτηθεί από τα ονειρά του? Για ποιόν λόγο τοποθέτησα ως στόχο μου την Ψυχολογία και όχι τον χορό όπως θα έπρεπε και όπως θέλω βαθιά μεσα μου? Α! Θυμήθηκα γιατί! Γιατί οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να με στηρίζουν στις αποφάσεις μου και στις επιθυμίες μου μου είπαν ότι δεν είμαι αρκετά καλή! Και τους άκουσα! Προτίμησα να ακούσω έναν πατέρα που το αγαπημένο του χόμπι είναι να βλέπει τα τούρκικα στον ΑΝΤ1 και το Μεγκα και μια μάνα που το μόνο που την νοιάζει είναι να μην της ανακατεύω το σπίτι γιατί  δουλεύει και κουράζεται! Και με πρόδωσα. Πρόδωσα το μόνο όνειρο που έχω από την πρώτη μέρα που θυμάμαι τον εαυτό μου. Να χορεύω και να χορεύω και να χορεύω. Πρόσφατα βέβαια εκτός από το ότι δεν είμαι αρκετα καλή προέκυψε και το ότι είμαι χοντρη για χορευτρια κάτι που μου επναλαμβάνουν συνέχεια ενώ συγχρόνως κάθε προσπάθεια να μην φάω έχει ως απάντηση "Μα πρέπει να τρως! Θα πέσεις κάτω! Αν θες να αδυνατίσεις μην τρως σοκολάτες!" Το ότι οι σοκολάτες μου δίνουν ενέργεια τη στιγμή που την θέλω δεν μας λέει κάτι ε? Το ότι οι σοκολάτες με κρατάνε χορτασμένη για 6 ωρο ενώ με  το φαΐ σου σε 1-1μιση ωρα ψάχνω να βρω κάτι να φάω το ξέρεις μαμά? Όχι? Ε ώρα να το μάθεις!

KONY 2012

Θέλω απλά κάποιος να έρθει και να μου πει 

"Καλησπέρα είμαι από το μέλλον. Όλα θα πάνε καλά. Περάσαμε δύσκολα όμως το έτος τάδε όλα έφτιαξαν και χάρηκες που τα πέρασες όλα αυτά όσο κι αν πιέστηκες" 

Έτσι απλά για να νιώσω εστω και μια σπίθα αισιοδοξιας μεσα μου κι ότι υπάρχει ελπίδα ΕΔΩ.