θοτς ον ε σπέσιαλ ντέι ^_^

Αυτό ήταν ένα από τα πιο όμορφα μύτινγκς- όχι μύτινγκ δεν είναι η σωστή λεξη, σύναντηση, ουτε, ας την πουμε συναθροιση- της ζωής μου. Βασικά ήταν μια απο τις πιο όμορφες παραμονές Χριστουγέννων της ζωής μου. Μαζευτήκαμε 11 άτομα στο σπίτι με αρχικό στόχο να κάνουμε μαραθώνιο ΧΠ. Δεν μπορώ να πω, τον ξεκινήσαμε! Απλα δεν τον τελειωσαμε γιατι ξέραμε τις ατάκες απ' έξω και ετσι μετα απο μισή ταινία πατήσαμε το στοπ και αφιερωθήκαμε στην συζήτηση. Εδώ να πω ότι πριν ξεκινήσουμε να δούμε τις ταινίες κάναμε μια μικροανταλλαγή δώρων. Και ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα οτι όντως δίνω τα δώρα μέσα απο την ψυχή μου γιατί ήταν απο τις πρώτες φορές που με το που έβλεπα κάτι έλεγα "βλεπω το Μαράκι/τη Μπεθ/τον Θανο/τον Λευτέρη/την Ελισαβετ/τη Ρεα σε αυτο!". Τελος παντων το μεσημεράκι μας μαγείρεψαν οι γονείς μου και κάτσαμε όλοι μαζί στο μεγάλο τραπέζι. Ήταν όμορφη η εικόνα μας! Ήμαστε πραγματικά σαν μια μεγαλη και πανω απο όλα αγαπημένη οικογένεια. Και για να πω και την αλήθεια ήταν πιο οικογενειακά απο το χθεσινο τραπέζι που ήμουν σε συγγενεις. Υποθέτω ότι ναι μεν "το αίμα νερό δεν γίνεται" και πάντα θα είναι συγγενείς μου αλλα από την άλλη το νερο θα μπορούσε να γίνει αίμα με λίγη μαγεία! Και απο μαγεία άλλο τίποτα πλέον! Από την αρχή της πορείας μας μέσα στο φόρουμ είχαμε μέσα μας την μαγεια! Αρχικά την μαγεία των λέξεων της Rowling που μας ένωσε  όλους κάτω από τη ηλεκτρονική "στέγη" του ΧαριΓουορλντ. Όμως στη συνέχεια καταλάβαμε ότι η πραγματική μαγεία δεν κρύβεται σε επικλήσεις και φίλτρα αλλά στην αγάπη που αναπτύξαμε μεταξύ μας! Και ουσιαστικά επιβεβαιώσαμε και τον Άλμπους Νταμπλντορ που απο την αρχή σχεδον μας είχε πρηξει ότι η αγάπη ειναι η πιο δυνατή μαγεια!:Ρ
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας και σας περιμένω ξανά αύριο μεθαύριο να τελειώσουμε τα γλυκά που φέρατε! :Ρ

To the boy who lived! 

(And to the boy that brought us together)

Η παραδοσιακή φωτό μπροστά στο δέντρο ποτέ δεν ήταν πιο όμορφη

Σε ζηλεύω. Πολύ.
Και μου λείπεις. Πολύ.
Και τώρα συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό ήταν να σε βλέπω καθε μέρα επί εννιά χρόνια. Γιατί δεν σε βλέπω πια.
Αλλά σου αξίζει. Γιατί εσύ διάβαζες ενώ εγώ κολοβάραγα.
Όσο σκέφτομαι ότι αν είχα στρωθεί πέρσι θα απείχαμε μονο πέντε ώρες με το τρένο αντί για δέκα θέλω να πάρω φόρα και να πέσω. Αλλά δεν θα το κάνω γιατί ξέρω ότι φέτος θα τα καταφέρω να περάσω Θεσσαλονίκη και οι δέκα θα γίνουν πέντε.
Γαμώτο κάποιες φορές θέλω απλά να με αγκαλιάσεις όπως πέρσι στο φροντ. όταν με έπιαναν οι ανασφάλειες μου. Ένιωθα ασφάλεια σαν να με αγκάλιαζε ο αδερφός μου. Άλλοτε θέλω απλά να εμφανιστείς και να κράξουμε μαζί τον Παππαδιαμάντη και τον μαλάκα βοσκό του. Βασικά θέλω απλά το άτομο στο οποίο στηριζόμουν συναισθηματικά και δεν το είχα καταλάβει ποτέ... Το μόνο αγόρι με το οποίο τα σεξουαλικά υπονοούμενα δεν σήμαιναν τίποτα απολύτως και ητάν απλά τρόπος να ξεσπάσουμε λίγο. Το αγόρι που κάθε φορά που ήμουν άρρωστη και κρύωνα και ανοιγαμε την αίθουσα να αεριστεί μου έδινε το μπουφάν του, που έμενε τελευταίο και με περίμενε στην πόρτα για να φύγουμε μαζί. Που σχεδόν πάντα έφτανε μαζί μου στο φροντιστήριο όταν αργουσα. Που μου άνοιγε την πόρτα να περάσω γιατί είναι τζέντλμαν.
Αλλά από την άλλη χαίρομαι για σένα. Γιατί όπως έμαθα ερωτεύτηκες και είσαι ευτυχισμένος και ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΦΟΡ ΦΑΚΣ ΣΕΗΚ! ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ! Γιατι είσαι από τα πιο καλά άτομα που ειχα την τύχη να γνωρίσω άσχετο που δεν στο είπα ποτέ γιατί πότε δεν λέω στα άτομα που είναι σημαντικά για εμένα ότι είναι σημαντικά για εμένα. Ακόμα και να το ήθελα βέβαια δεν θα μπορούσα γιατί εννιά χρόνια δεν μπαίνουν εύκολα σε λέξεις!

Μου λείπεις ρε Νικ²!

οου πλιζ!

"πώς ακριβώς θα ζησείς στη Θεσσαλονίκη κοριτσάκι μου;"

Χμ... για να δούμε, με φρικτή οικονομία? Το γεγονός ότι όσο μενω μαζί σας είμαι ένα υπερσπάταλο πλάσμα που χαλάει 100ευρα για βιβλία για την πλάκα του δεν σημαίνει ότι το ίδιο θα κάνω κι εκεί!  Το αλλο μεγάλο ερωτημά:

"τι θα τρως εκεί;"
Χμ... χαβιάρι με σαμπάνια! Ένα απλό λιτό κι απέριττο γευμα! Τι θα τρώω ρε μάνα? Γάλα το πρωι, ενα καλό μεσημεριανό κι ότι εχει μεινει θα το τρώω το βράδυ ή την άλλη μέρα! Μην ανησυχείς θα τρέφομαι και με πολλα θρεπτικά λαχανικούλια και οσπριάκια που είναι σχετικά φτηνά! Κρέας δυο φορες την εβδομαδα οπως προστάζει η υγιεινή διατροφή που δεν ακολουθούμε εδω μέσα!

Το μόνο μεγάλο έξοδο θα είναι το σπίτι και ο χορός! Αμάν!

Κι έτσι επιβεβαιώνεις και αυτό που μου έλεγε η κ.Π. ότι θέλετε να με κρατήσετε κοντά σας γιατί είμαι η μοναχοκόρη σας! Μήπως να με βάλετε και σε ένα κουτάκι να με βάλετε σε κανένα ραφι να σας διακοσμώ το σπίτι; Είχαμε πει απο πέρσι ότι φετος θα ξαναδώσω με στόχο Ψυχολογία Θεσσαλονίκης, ναι; Τι μου τα αλλάζεις τώρα χαν; Αν ήθελα να κάτσω Αθήνα θα καθόμουν στη μαλακία που πέρασα και δεν θα έβγαζα άχνα! Αλλα όχι! Θέλω να φύγω και να μάθω να φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου γιατί εσείς δεν θα είστε πάντα δίπλα μου να το κάνετε για μένα! Να απαγκιστρωθώ απο τη φούστα της μανούλας πίσω από την οποία κρύβομαι τόσο καιρό και την αφήνω να κάνει όλα τα σημαντικά  πράγματα που με αφορούν και να σταθώ στα πόδια μου! Το θεωρείς ανώριμο αυτό μαμά; Αν ναι τότε λυπάμαι ατυχήσατε! Διότι από τη μία μου τη λες που σου λεώ να μου βγάλεις εσυ την προπληρωμένη, αλλά από την άλλη με θεωρείτε ανίκανη να διαχειριστώ τα λεφτά που θα μου δίνετε για να περάσω το μήνα!

Σόρι μπατ ΝΟ! Η Αθήνα μας τελείωσε! :) <--μην το βλεπεις ετσι ειναι το πιο ειρωνικο ιμοτικον που θα μπορουσα να σου βαλω καλη μου! --> :)

Υπάρχουν στιγμές που εύχομαι να ήμουν συντονίστρια στο ΧΓ για να διορθώνω την τραγικη ορθογραφία μερικων μελών -.-
"Χαιρεται, χαιρεται" Ρίλι? Νόμιζα ότι αυτό το στάδιο με τις ό,τι να 'ναι καταλήξεις το ξεπερνάμε στην δευτέρα- τρίτη δημοτικού! Όχι να φτάνουμε γυμνάσιο και να παρουσιάζουμε αυτό το θέαμα! Μου θέλουνε και να καταργηθούν τα αρχαία! Ωιμέ τι θα γίνει αμα εισακουστούν οι προσευχές των! :Ρ

Ναι, ισως ειμαι λιιιιιιιιγο εως και παααρα πολυ μανιακη με την ορθογραφια! 

Νταξει αν καποιος δεν γραψει σωστα μια καπως περιεργη λεξη δεν θα νοιαστω αλλα τουλαχιστον τις καταληξεις των ρηματων δεν μπορω παρα να αναρωτηθω  ΠΩΣ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ? ΠΩΣ?

Και δεν ειναι οτι εγω δεν κανω ορθογραφικα ακομα και μεσα στο ΧΓ απλα οταν συνειδητοποιω το γιγαντιαιο φεηλ που μολις δακτυλογραφησα αυτομουτζωνομαι, παταω το ενδιτ, το διορθωνω, και προσευχομαι να μην το ειδε κανεις.

Η επιστροφή στην μπάρα δεν θα ήταν εύκολη και το ήξερα απο πέρσι τέτοια εποχή που πήγα να κάνω ντεβελοπέ και το πόδι μου με το ζορι ανεβαινε πανω απο 120 μοίρες! Και όντως βλέπω ότι έχω χάσει πολλά! Έχω χάσει μέρος των ανοιγμάτων μου (το μπροστινο συγκεκριμενα).  Το ρελεβέ μου εχει γίνει πάλι μαρουλέξ. Ο ποππος μου αρνειται να με υπακουσει και βγαινει εξω. Η ισσοροπία μου, άστα να πάνε! Τουλαχιστον έχω ακόμα το υπεροχο ανοιγμα μου στο πλαι και πισω, την ευλυγιστη μεση μουκαι αρα τις καμψεις μου, το καλο μου μυικο συστημα και αρα το πηδημα μου (εδω εχω και κατι που εχασα κι αυτο ειναι η ταχυτητα στον αερα κι ετσι αντρεσακατ δεν γινεται!). Το καλο ειναι οτι ειμαστε ολες σε μια τετοια φαση οποτε η κυρια Μαρι μας δουλευει απο την αρχη και μας ξαναχτιζει!  Το χειροτερο ειναι οτι απεκτησα μια λανθασμενη συνηθεια και δεν ξερω κι απο που! Κι αυτη ειναι να κανω φιοριτουρες με τα χερια μου! Ποια εγω που ημουν απο τα ατομα που τα χερια τους ησαντο σχεδον ρομποτικα! :P Και δεν μπορω και να αφοσιωθω στα χερια τωρα γιατι μας κανει βηματολογιο και ασχολουμαι με τα ποδια μου! Αλλα θα δουλεψω και που θα μου παει ισως στο τελος του χρονου να σας καλω να με δειτε στο πρωτο μου σολο!

Oops! I did it again! -_-

Μετα απο τρια χρονια αποχης απο την αθλια συνηθεια μου να καπνιζω και πανω που ελεγα οτι τελος δεν θα το ξαναπιασω εμφανιστηκε μπροστα μου αυτο το ενα Silk Cut και αντι να το πεταξω το καπνισα! Ω ναι η τρομερη μου αυτοσυγκρατηση το μονο που εκανε ηταν να με συγκρατησει ωστε να μην το τελειωσω σε ενα λεπτο! Και το ξερω οτι αυτο το ενα θα ειναι η καταστροφη μου γιατι μεσα απο το μυαλο μου το μονο που περνουσε ηταν "Good to have you back my dear! Good to have you back!" και ακριβως γι αυτο τον λογο με μισω αυτη τη στιγμη. Γιατι ξερω οτι μολις βρω ευκαιρια θα παω να παρω πακετο. Γιατι ξερω οτι θα αρχισω παλι το κρυφτουλι με τους γονεις μου. Γιατι ξερω οτι απο δω και μπρος δεν θα εχω τον απολυτο ελεγχο επανω μου. Και κυριως γιατι ξερω πως φταιω εγω που δεν μπορεσα να αντισταθω στον αναπτηρα και το τσιγαρο που ηταν μπροστα μου και με φωναζαν! *ολοι ενα ε-φασκελο στην Kirous* και ετσι τωρα μπορω να ξαναποκαλεσθω καθολου περηφανα καπνιστρια (Ν).


Moikka!

Y.Γ. Πλιζ βριστε με! Ισως ετσι να ερθω στα συγκαλα μου πριν κανω τη μαλακια να παρω το πακετο!

Ρουλ ναμπερ οουαν του λιβ γουιθ μι

Το κρεββατι ΜΟΥ λεγεται κρεββατι ΜΟΥ για εναν λογο! Ειναι δικο ΜΟΥ! Και κανεις αλλος δεν κοιμαται σε αυτο (εκτος φυσικα αν κοιμομαστε αγκαλιτσα ή μου εχει δωσει το δικο του ως ανταλλαγμα)!


Λοιπον όπως φυσικά δεν θα γνωρίζετε γιατί δεν σας το εχω αναφερει αλλαζουμε πλακακια στο σπιτι, που δεν θα αποκαλω σπιτι για πολυ καιρο ακομα, γιατι τα προηγουμενα φουσκωσαν και ειχαμε γινει Αλπεις στο σαλονι! Αλλα δεν ειναι αυτο το (κυριως) θεμα μου! Το θεμα μου ειναι οτι αν και το δωματιο μου ειναι ανεπαφο εγω θια εχω την αθλια τυχη να κοιμηθω στην TAΡΑΤΣΑ με την μανα ενω ο πατερας μου θα κοιμηθει στο υπεροχο, καθαρο ΜΟΥ κρεββατακι επειδη και καλα εχει δουλεια το πρωι! Ε κοιμησου στον καναπε με την μανα ρε αγορι μου Χ-Ε-Σ-Τ-Η-Κ-Α! Το κρεββατι ΜΟΥ ειναι ναος και δεν επιτρεπω σε κανεναν να το βεβηλωνει με την βρομα του!


Ευτυχως αυριο α) Παω παλι Αιγινα και β)καταστρεφεται και το δωματιο μου οποτε δεν θα ξανακοιμηθει πανω στο precious μου!

Θα τα πουμεεεε!


Moikka!

Ιτ ολ εντιντ χιαρ

πριν δυο μερες γυρισα απο την τελευταια ταινια Χαρι Ποτερ. Δεν το εχω αποδεχθει ακομα οτι ολα εφτασαν στο τελος τους και δε θα το συνειδητοποιησω μεχρι του χρονου που δεν θα βγει αλλη ταινια πιστευω.... Νομιζω οτι ηταν το επικο φιναλε που περιμεναμε τοσα χρονια. Ισως να μην ηταν οπως την ειχα φανταστει αλλα μου αφησε μια πολυ ομορφη εντυπωση. Βεβαια θελω να την ξαναδω γιατι η τυχη δεν ηταν με το μερος μου και ειχε διακοπες ρευματος στο σινεμα! Τ__Τ  Δεν εκλαψα τουλαχιστον εξωτερικα γιατι απο μεσα μου ειχα αρχισει την κλαψα απο το πρωτο λεπτο.
Στην ταινια πηγα με τα παιδακια απο το Χαρι Γουορλντ και συγκεκριμενα την Γιαννα, τον Ηλια, την Ανθη, τη Ρεα, την Εκατη, τη Μαρσυ, την Ελιζα, τον Θανο, τον Νικο και ειχαμε γκεστ εμφανιση του Λαζαρου που μας δουλευε ολους ψιλο γαζι οτι δεν θα ερθει (tight e-hugs σε ολους). Ειχαμε παει οργανωμενοι οργανωμενοι με τις μπλουζιτσες μας τα ραβδια μας οσοι ειχαν και φυσικα τα χαρτομαντηλα μας.

Αρχιζει η ταινια  εγω να εχω απορροφηθει πληρως και ειχα αρχισει να γερνω με αποτελεσμα να κοντευω να πεσω πανω στον Λαζαρο και εκει που φτανουν στη Γκρινγκοτς...τσαφ! η πρωτη διακοπη! (αυτη με βολεψε γιατι κατουριομανε ο ανθρωπος οποτε να βλεπετε μια Kirous να τρεχει μεσα στο Μωλ με το γυαλι το θρι ντι να βρει την τουαλετα και να εχει και το αγχος μην αρχισει η ταινια πριν τελειωσει την δουλεια της). Συνεχιστηκε η ταινια και στο σημειο που εδειχνε τις αναμνησεις του Σνειπ, κι εγω ειχα αρχισει το δακρυσμα,...τσαφ! και η δευτερη διακοπη (παραλιγο να πεσω πανω στο Λαζαρο απο το σοκ) αρχισε ολη η αιθουσα τις Χριστοπαναγιες και η σειρα του ΧΓ να προσπαθει να εντοπισει πιο απο τα γκαντεμικα μελη της ευθυνεται (ειμαστε και πολλοι μη χε!). Τελος παντων αφου ειδαμε τρεις φορες την αρχη του τρειλερ του νεου Σερλοκ Χολμς, μας σποιλεριασαν τη σκηνη στο King's Cross επιστρεψαμε στο σωστο σημειο και το λιγο της ταινιας που ειχε απομεινει κυλησε χωρις αλλες εκπληξεις με το ρευμα!

Η ταινια γενικα μου αρεσε ομως με χαλασαν καποια πραγματα που δεν εγιναν οπως περιγραφηκαν απο την JKR οπως ο θανατος του Βολντεμορτ που ηταν λες και εβλεπα το τελος της Akasha στο  Queen of the Damned, ο θανατος της Bellatrix που δεν εγινε οπως στο βιβλιο και ΦΥΣΙΚΑ η καταληξη του Elder Wand που στο βιβλιο ο Χαρι το χρησιμοποιει για να επιδιορθωσει το δικο του και μετα το βαζει στον ταφο του Νταμπλντορ ενω στην ταινια το σπαει και το πεταει χωρις να υπαρξει ουτε νυξη για το holly and phoenix wand! Και ερωτω εγω ο Χαρι στο τελος μενει χωρις ραβδι ετσι οπως το εκαναν ή το αφησανε στη φαντασια μας οτι το επισκευασε? Οεο? Επισης στο 19 χρονια μετα, ΤΙ ΒΟΥΤΥΡΟΜΠΥΡΟΚΟΙΛΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΡΟΝ? Ο Χαρι νταξει τρωγοτανε. Η Τζινι ητανε σαν θειτσα με το καρεδακι και το ολο αουτφιτ. Η Ερμιονη ηταν η πιο ομορφη και δεν ειχε αλλαξει σχεδον καθολου. Τελος ο Ντρακο!  ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ ΜΟΥ? Γιατι επεστρεψε στο Harry Potter and the Philosopher's stone haircut του? Τον κανει να φαινεται αντιπαθητικος! Τα κουτσουβελα δε μου αρεσαν καθολου! Ασχημουλια ησαντο ολα τους και καμια σχεση με το πως τα φανταζομουνα εγω! Επισης, κοψανε παααααρα πολλα πραγματα αναμεσα στε οποια και το "All was well"με το οποιο ηλπιζα οτι θα τελειωνε...

Ο Νεβιλ ηταν ενας μικρος θεουλης αν και Γκριφιντορ! Επιτελους αυτο το παιδι απεδειξε οτι αξιζε να μπει στον κοιτωνα των γενναιων. Η Μινερβα Μακ Γκοναγκαλ ηταν επισης γαματη, ειδικα το "Παντα ηθελα να χρησιμοποιησω αυτο το ξορκι!" ηταν ολες οι γαλερες! H μαχη ηταν επισης επικη.

Και τωρα αφου τελειωσα με τις εντυπωσεις μου απο την ταινια ας παω στο ουσιωδες κομματι του θεματος. Με αυτη την ταινια σφραγιστηκε ουσιαστικα το τελος της παιδικης μου ηλικιας και η αρχη της ενηλικης. Ομως εγω δεν νιωθω οτι τελειωσε ουτε η παιδκη μου ηλικια αλλα ουτε και ο Harry Potter γιατι α) εχουμε ακομα την Pottermore β) νιωθω ακομα πενταχρονο γ) θα ζει παντα στην καρδια μου γιατι εκει ειναι η θεση του απο την πρωτη μερα που επιασα στα χερια μου το πρωτο βιβλιο και ξεκινησα την αναγνωση...

Moikka!

IMPERIO.

PS. Οταν βγηκαμε εξω ενιωσα οτι πισω μου αφηνα κατι πολυ σημαντικο σαν ενα ολοκληρο κομματι της ζωης μου. Αλλα ξερετε? Μετα συνειδητοποιησα οτι αντιθετα επαιρνα μαζι μου ενα ολοκληρο κομματι της ζωης μου! Ενα κομματι που υπαρχει η Γιαννα ο Ηλιας ο Λαζαρος ο Νικος η Εμυ η Νικολ ο Θανος η Ρεα η Μαρσυ η Ανθη η Ελιζα το Μαρακι η Μυρτω η Εκατη και τοσοι αλλοι που μεσα σε ενα χρονο νιωθω οτι μου εχουν δωσει τοσα πολλα! Που οταν τους βλεπω νιωθα οτι ειμαι στο δικο μου Χογκουαρτς με τους δικους μου μαγους! Θελω να σας ευχαριστησω που μπηκατε στη ζωη μου και θελω να ξερετε οτι ειστε πραγματικα σημαντικοι για μενα γιατι νιωθω οτι επιτελους βρισκω ενα μερος που ταιριαζω κι εγω και η περιεργη για καποιους συμπεριφορα μου. Θελω να σας ευχαριστησω που ανεχεστε την αγριογκαριδα μου, την μανια μου να χορευω οπου βρω...Θελω να σας ευχαριστησω που υπαρχετε βασικα!

Mischief managed!

Σόου δις γουόζ Πανελλαδικές!

Μια χρονια χαμενη, ο χρονος μου χαμενος, τζαμπα το σταματησα το μπαλλετο ρε! Τ-Ζ-ΑΜ-Π-Α! Του χρονου θα ειμαι παλι στην ιδια αιθουσα με τα μικρα να δινω Πανελλαδικες εκτος αν ειμαι τοσο κολοφαρδη και πεσει η βαση της θεατρικων σπουδων (διοτι να πεσει η Ψυχολογια στα 13.000κατι μορια αδυνατο μου φαινεται! Τεσπα θα την δηλωσω κι αυτη να μαι σιγουρη) και περασω εκει. Αλλα ξες τι ειδα φιλε μου αναγνωστη? Οτι τα τσολια που μου επαιζαν πρωτες μαθητριες στα περισσοτερα γραψανε πιο Σ-Κ-Α-Τ-Α κι απο μενα! Αλλα αυτονων τα τσολια οι καθηγητριες τους το βαλανε το 20 επειδη τις γλυφανε εμενα παλι που απο την αρχη εδειξα οτι τις εχω γραμμενες στα ομορφα αρχιδια που δεν εχω μου βαλανε 16! Και σε αυτες εγραψα τους καλυτερους βαθμους! Στα Λατινικα εξαιτιας της μαλακως θα πεσει ο βαθμος στη Λογοτεχνια απλα δεν θα ανεβει αυτο το λιγο που θα μπορουσε! Η εκθεση μου ηρθε πολυ αποτομα με 12.3 (WTZ? 12 εκθεση? εγω? που ξερω γω ημουνα σιγουρη οτι ακομα κι αν δεν γραψω σε ολα τα αλλα θα γραψω στην εκθεση? τωρα θα μπορουσα καλλιστα να ριξω ολη την αυθυνη στην φιλολογο που την προηγουμενη μερα μας ειχε κανει αναλυτικη επειδειξη στο που θα χασουμε μορια και ειχα παει σαν το μαλακισμενο με τα λογια της στο μυαλο μου αλλα οοοοοοοοοοχι θα φερθω σαν ωριμη ενηλιξ που -υποτιθεται οτι- ειμαι και θα παω τοι εγω εκανα μαλακιες και δεν εφταιγε αυτη που με φορτισε με αγχος). Το 9 ιστορια δεν θα πω οτι βαθια μεσα μου δεν το φοβομουν αλλα προτιμουσα να το αγνοω και να πιστευω οτι ενα 15 το χα (παααααααααααααρτα Μαρακι(ναι στον εαυτο μου μιλαω))

Αυτ(ι)α γλυκουλινια!

Moikkaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Η μελλοντικη επαναλαμβανουσα τις σατανικες εξετασεις,
Kirous σας

Ερώτηση

Καθόμουν και διάβαζα τις τελευταίες μου αναρτήσεις. Είμαι οσο γκρινιάρα μου φαίνεται τον τελευταίο καιρο? Πλιζ, μπι όνεστ γουίθ μι!


Moikka,

Η κατάρα σας

Υ.Γ. Πηγα Θεσσαλονίκη! Και πέρασα γαμάτα

Μαμα και μπαμπα....

εγω αυριο θα παω Θεσσαλονικη. Χωνεψτε το!

Φακ οφ

και ναι μετα απο 29 ημερες θυμηθηκα οτι εχω μπλογκ!
Α! να σας προειδοποιησω οτι αυτο ειναι ενα ακομα ασκοπο ποστ γιατι απλα πρεπει καπου να τα πω κι εγω.

Οι πανελλαδικες ηρθαν κι εφυγαν. Τα θεματα οπως ειπαν ολοι ηταν μεγααααλο πουλι.  Εγω βεβαια ελπιζω να εχω γραψει οσ χρειαζεται για να φυγω επιτελους απο αυτη τη κολοπολη. Ναι για την Αθηνα μιλαω. Οσο περναει ο καιρος θελω να φυγω οσο πο μακρια της γινεται. Απλα να μην την ξανδω. Κι αυτην και τους ανθρωπους της. Μα δεν θα σου λειψουν? θα με ρωτησετε. ΟΧΙ αγαπημενοι μου! Δεν θα μου λειψουν! Τουλαχιστον οι περισσοτεροι απο αυτους δεν θα μου λειψουν. Θ αμου λειψουν πολυ συγκεκριμμενα ατομα που δεν τα ξερω καλα αλλα ξερετε κατι? Ειναι η ΠΡΩΤΗ γαμημενη φορα που νιωθω οτι πραγματικα εχω φιλους. Φιλους που με συμπαθουν γιατι ειμαι αυτη που ειμαι κι οχι γιατι ειμαι ομορφη ή γιατι με εχουν αναγκη για να φτασουν καπου. Απλα γιατι κατι σε αυτα που γραφω τους αρεσει. Γιατι εχουμε κοινα ενδιαφεροντα. Γιατι απλα μας ενωνει κατι σημαντικο. Σημαντικο? Ναι γιατι για μενα οπως και γι'αυτους ειναι σημαντικος ο Χαρι Ποτερ. Για τις "φιλες" μου απο την αλλη η συζητηση για τον ΧΠ και τα τοιαυτα δεν θα ειχε κανενα νοημα γιατι ο Χαρι δεν ειναι της ηλικιας τους! Δεν εινια του στιλ τους! Βεβαια! Οταν το ΜΟΝΟ που σε νοιαζει ειναι πως θα βασανισεις καλυτερα τον γκομενο, ποτε θα πας για ψωνια με την πιστωτικη της μαμας, γιατι ΕΣΥ εχεις λεφτα, ποια μασκαρα κανει τις βλεφαριδες σου πιο μακριες, ποιο κραγιον θα κανει τα χειλη σου να φαινονται πιο σαρκωδη και κυριως πως θα κρυψεις καλυτερα τα μικροσκοπικα σου σπυρακια με το μεικ απ και θεωρεις οτι μια μερα διασκεδασης περιλαμβανει ψωνια και κλαμπινγκ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ο Χαρι Ποτερ ειναι κατι αναξιο λογου. Εγω απο την αλλη δεν εχω καν γκομενο, παω για ψωνια μονο για να αγορασω βιβλια με τα λεφτα απο τα καλαντα και την ετησια εισπραξη απο το συγγενολόι, δεν εχω ιδεα απο μασκαρες και κραγιον και μοστραρω πανευτυχης και περηφανη τα λιγα μου σπυρακια και θεωρω οτι μια μερα διασκεδασης περιλαμβανει απαραιτητα βιβλια και πισι.Τι ελεγα πριν παρασυρθω απο τις απιστευτες κοπελες της περιοχης? Α! οτι θελω να φυγω! θελω να φυγω λοιπον για να ανοιξω νεα σελιδα κλπ κλπ (τα εχω ξαναπει αυτα στην ακριβως απο κατω αναρτηση)
 Το κακο ειναι οτι τους το δειχνω. Πολυ. Αλλα ισως να φταινε κι αυτοι. Πολυ. Παρα πολυ. Και ειδικα ο πατερας μου με τον τροπο που συμπεριφεροταν και με αντιμετωπιζε μεχρι σημερα. Σαν κατι το αχρηστο που δεν θα καταφερει τιποτα. Ποτε δεν με ενθαρυναν για τιποτα που να εχει σημασια για μενα και οταν επιτελους τους ειπα οτι εγω ΘΕΛΩ να γινω επαγγελματιας χορευτρια μου ειπαν οτι ΠΡΕΠΕΙ να περασω στο Πανεπιστημιο, οτι δεν εχω το ταλεντο που χρειαζεται αυτη η δουλεια. Ποιος? αυτοι οι δυο που ποτε τους δεν εχουν καταφερει να με κανουν ευτυχισμενη την ημερα της παραστασης μου. Απο την πρωτη φορα μεχρι την τελευταια το μονο που ηθελα ηταν να μου δωσουν μια γαμημενη ανθοδεσμη! ΜΙΑ! Εδω και δεκατρια χρονια θυμαμαι τον εαυτο μου αν πηγαιενι να τους βρει ελπιζοντας οτι ΑΥΤΗ τη φορα θα το θυμηθουν. Οτι αυτη τη φορα θα εχω την ανθοδεσμη μου. Αλλα οχι. Η κολοανθοδεσμη δεν ηρθε ποτε και δεν θα ερθει. Τουλαχιστον οχι απο αυτους. Γιατι δεν θελω να εχω σχεση μαζι τους πια. την δουλεια τους την εκαναν με εκαναν υπευθυνο ατομο. τωρα φευγω. για μενα....

Moikka μικρα μου,

      η καταρα σας...

Αποφάσεις

Εδώ και μήνες έχω πάρει μια απόφαση σχετικά με το πού θέλω να περάσω και το πού δεν θέλω να περάσω. Έτσι λοιπόν θελω να σας πληροφορήσω οτι πλέον η Παντειος δεν ειναι εντος των στοχων μου, τουλαχιστον οχι για Ψυχολογια.

Και τους το ειπα. Και χεστηκαμε, δηλαδη αυτοι με ξεχεζαν κι εγω τους εγραφα. ΟΚ εσεις δεν εχετε λεφτα, εγω ομως δοξα τω θεω (ευχαριστώ παππούδες!) εχω αρκετα! Πλας ουτε αναπηρο ειμαι ουτε σκοπευω να καθομαι ολη μερα και να ξυνομαι! Χερακια εχω, ποδαρακια επισης, καφετεριες νομιζω οτι εχει η Θεσσαλονικη ολο και καπου θα βρω να δουλεψω!

Επιπλεον, θελω επιτελους να φυγω απο αυτη την περιοχη! Θελω να παω καπου που κανεις δεν θα με ξερει και δεν θα ξερω κανεναν! Θελω να γινω ξανα οπως ημουν μικρη, κοινωνικη, μιλαγα με ολους, δεν ντρεπομουν....και για να το κανω αυτο πρεπει να φυγω απο εδω! Πρεπει να αρχισω να βασιζομαι στον εαυτο μου για ολα και αυτο δεν παιζει να γινει αν μεινω εδω. Επιπλεον θελω αυτα τα τεσσερα χρονια να ειναι πραγματικα τα καλυτερα μου χρονια και μαζι τους δεν θα ειναι. Θα ειναι οπως τωρα με πληρη ελεγχο και πρηξιμο για το πισι και την ωρα που θα γυρισω...

αλλα ξερετε κατι?

ΕΓΩ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΝΑ ΣΚΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΑΝΤΑΞΟΥΝ

και μη σωσουν να μου στειλουν λεφτα! Χ-Ε-Σ-Τ-Η-Κ-Α! ελικρινα.


Moikka!

Σκεψεις της μπανιερας

Μισω την ωρα που πρεπει να κανω μπανιο. οχι γιατι ειμια βρωμιαρα αντιθετα μ'αρεσει η καθαριοτητα, αλλα γιατι μισω την διαθεση μου μεσα στην μπανιερα.
ξερω οτι με το που θα πεσει η πρωτη σταγονα νερου στο κεφαλι μου θα ερθει κι αυτο το αισθημα του ο-κοσμος-ειναι-χαλια-και-δεν-μπορω-να-κανω-τιποτα-για-να-τον-αλλαξω με αποτελεσμα να καθομαι ετσι ακιμητη με το νερο να πεφτει στο κεφαλι μου μεχρι να μην εχει μεινει αλλο ζεστο νερο. Και ετσι παντα αναγκαζομαι να κανω μπανιο με το παγωμενο...

αυτα ειχε να σας πει η καταρα σας για σημερα!

Moikka!

Σ'αγαπώ

αγαπάω-αγαπώ (συνηρρημενο ρημα, πρωτης ταξεως)

Εγώ αγαπάω-αγαπώ
Εσυ αγαπάς
Αυτός-η-ο αγαπάει-αγαπά
Εμείς αγαπάμε
Εσείς αγαπάτε
Αυτοί-ες-α αγαπάνε-αγαπούν

Εγώ, λοιπόν, σ'αγαπαω γιατι:

• με ανέχεσαι
• ξέρω ότι ό,τι κι αν κάνω θα είσαι εκει
• νοιάζεσαι
• περνάμε καλά
• είμαι μαζόχα
• συμπάσχεις
• ξέρω ότι με κράζεις επείδη έχεις απαίτησεις από εμένα
• ξέρω ότι μπορώ να σε εμπιστευθώ
• με αγαπάς!
• ήσουν πάντα εκεί για μένα και είσαι ακόμα παρόλο που δεν ασχολιόμουν μαζί σου, παρολο που σου φέρθηκα απαίσια ααααάπειρες φορές ΠΑΝΤΑ το παρέβλεπες και μου χαμογελούσες
• με φρόντιζες, με φροντιζεις και -πιθανότατα- θα με φροντίζεις για παντα
• με κάνεις να γελάω
• μου υπενθυμίζεις ότι όσες φορές κι αν πέσω πρέπει να σηκωθώ και να κάνω το επόμενο βήμα σα να μην συνέβη τίποτα. Γιατί η ζώη είναι χορος...
• νοιάζεσαι
• δεν με έχεις κάνει να σε μισήσω
• μου δίνεις κουράγιο
• κουβαλάς πολλή τρέλα
• είσαι καμμένος/καμμένη/καμμένο
• είσαι ωραίος/ωραία/ωραίο!
• είσαι εσυ!

Αυτοί είναι οι λόγοι που αγαπάω τους ανθρώπους γύρω μου! Ίσως να βρειτε και τον εαυτό σας μεσα τους!

Je ne sais pas...

εχω την αισθηση οτι αυτη η περιοδος απλα δεν ειναι για μενα! Ολα μα ολα πανε σκατα. Βαθμοι? Απο τι κακο στο χειροτερο! Διαθεση? Χαλια. Σχεσεις με τους γυρω? Πλεον με απειλουν με δολοφονια (και δυστυχως το εννοουν) τα χρυσα μου! Βεβαια ο τροπος για να τα βγαλω ολα απο μεσα μου ειναι ενας... και ειναι το μοναδικο πραγμα που δεν μπορω να κανω! Γαμημενο φροντιστηριο! Δε μου φτανει που καθε Κυριακη πρεπει να σηκωνομαι απο τις 7 να παω να γραψω το 'χουνε βαλει και ακριβως στις ωρες του μπαλλετου! [Ακυραδα στην ακυρη αναρτηση=ον]Εδω ο Νικ² θα ελεγε: "Για ολα φταιει το ΠαΣοΚ!! Ειναι ΠαΣοΚικος δακτυλος ολα αυτα!!" Αρε Νικ-Νικ τι θα κανα και χωρις εσενα και τις θεικιες σου ατακες καθε βραδυ? (πλακα πλακα πρεπει να σου κανω αναρτησουλα εσενα! Εισαι το μοναδικο ατομο που μπορω να θεωρω φιλο μου τα τελευταια 9 χρονια αδιαλειπτα! (κατορθωμαααα!) (ναι βαζω παρενθεσεις στην παρενθεση προβλημα?))[Ακυραδα στην ακυρη αναρτηση=οφφ] Τι ελεγα? Α! Ναι, εβριζα το φροντιστηριο μου! Και μολις συνειδητοποιησα και γιατι δεν εχουμε καλη αποδοση φετος! Μας κανουν μαθημα με το αγγλικο* συστημα ενω εχουμε μαθει ρωσσικο*! Και οι 3 τους μας λενε να διαβαζουμε και...και...και...αλλα δεν μας πιεζουν καθολου! Και οταν ολη σου τη ζωη εχεις μαθει να δουλευεις με τρελη πιεση δεν εχεις καθοοολου καλο αποτελεσμα!


*Μιλαω παντα για συστηματα διδασκαλιας στο μπαλετο। Το αγγλικο συστημα a.k.a. RAD δεν εχει πιεση. Γι'αυτο και απο αυτο δεν βγαινουν χορευτριες με τρελη τεχνικη, σταση και ανοιγματα. Τελος οι σχεσεις με τον δασκαλο ειναι οι τυπικες κανενα συναισθημα. Το ρωσσικο a.k.a. Vaganova εχει ΤΗΝ πιεση. Τα αποτελεσματα του γνωστα: Μπολσοι, Κιροφ και λοιπα ρωσσικα μπαλλετα. Εδω οι μαθητες εχουν μια σχεση λατρειας με την δασκαλα τους εχοντας την σαν δευτερη μανα τους (λογικο μιας και αυτες οι γυναικες μας κανουν να νιωθουμε μηδενικα τη μια στιγμη και την αλλη μας λουζουν στον επαινο οταν δουν οτι πραγματικα βαλαμε ολο μας το ειναι στην ασκηση)!


Moikka!!

So this was Finland! Day 1

Έτσι λοιπον στις 4.30 το πρωι της 29ης Απριλιου 2009 η τριμελης μας φαμιλι εξυπνησε να στειλει το μοναχοπαιδι της στην ξενιτια! ΟΚ το ξυπνησε τροπος του λεγειν γιατι μερικοι μερικοι (βλεπε την υποφαινομενη) δεν ειχαν κλεισει ματι απο την ανυμονησια τους!! Ηπια το γαλα μου, εβαλα την σεξυ κι οποιος αντεξει -λεμε τωρα- καπαρντινα μου, εβαλα το σακιδιο μου στον ωμο, πηρα την 20+κιλη βαλιτσα μου και την εβαλα στο ασανσερ! Μπηκαμε στο αυτοκινητο και πηγαμε στο περηφανο 1ο Γενικο Λυκειο Ελληνικου που ηταν αδειο (ναι ημουνα πρωτηηηη!)και περιμεναμε να εμφανιστουν οι υπολοιποι. Σιγα σιγα μαζευτηκαμε (οι καθηγητες ηρθαν τελευταιοι και ειχανε και το θρασσος να μας απειλουν οτι αν αργησουμε θα φυγουν χωρις εμας την προηγουμενη μερα!)και κατα τις 5 που ηρθε το πουλμαν την καναμε για Ελευθεριος Βενιζελος! Κατα τη διαρκεια της διαδρομης ριξαμε κατι υπνους! Μα κατι υπνους αλλο πραγμα(ηταν και βολικα τα καθισματα οτι πρεπει)! Κατα τις 7.30 φτασαμε στο αεροδρομιακι μας και μεχρι τις 9.00 που θα μπαιναμε στο αεροπλανο γυρναγαμε σαν τις αδικες καταρες σε Duty Free και τετοια! Αυτο το κρυο πρωινο του Απριλη λοιπον συνειδητοποιησα οτι 1) ο καφες δεν με πιανει και 2)οτι μισω τον καφε! και ιδιαιτερα τον υπετιμημενο καφε! ακους εκει 5 ευρω για αυτο το πικρο νεροζουμι!

Ενιγουει οταν εδεησε να παει 9 μπηκαμε σε ενα λεωφορειακι που μας πηγε στα σημειο απο οπου θα μπαιναμε στο αεροπλανο। Εγω ειχα ηδη αρχισει να πειναω(εχει σημασια αυτο!)। πριν μας φερουν πρωινο ενα παιδι απο την ταξη μου (και crush μου στο γυμνασιο) μου εδωσε λιγη (τροπος του λεγειν) Milka και μετα περιμενα με να εμφανιστει το πρωινοοοο! Απο το οποιο θυμαμαι οτι ειχε ψωμακι με Λουρπακ και Μαρς για γλυκακι! Μαλλον γιατι απο ολο το δισκο ηταν τα μονα που εφαγα καθως απο την πεινα το στομαχι μου ειχε γινει αεροσακος! κατα τις 12μιση προσγειωθηκαμε επι του Μοναχου οπου εβρεχεεε! Απο εκει πηρα ενα υπεροχο μαγνητακι με ενα καστρο। Μιση ωρα μετα την προσγειωση μας μπηκαμε στο αεροπλανο της Λουφθχανσα (το πρωτο ηταν Ετζίαν)οπου μας τάισαν ενα πολυ ωραιο κρεατακι με πατατουλες και ψωμακι με βουτυρο και νομιζω ειχε και κατι σαν λαβασκιρι σε γερμανικο. Στις 2.30 περιπου προσγειωθηκαμε στο HELSINKIIIIIIII! εγω να ειμαι σε μια φαση να πεσω κατω να φιλαω τα πατωματα μαζι με δυο τρεις αλλες και να μας τραβανε να παμε για βαλιτσες. πηραμε και τις βαλιτσες και μετα πηγαμε να ψαξουμε τα Φιλανδακια! Τα οποια ηταν στην ευθεια μας (πολυ ψαξαμε) μετα βρηκαμε και τους οικοδεσποτες μας μπηκαμε στο λεωφορειο και πηγαμε στο σχολειο τους μας μοιρασαν το νεο προγραμμα (στο οποιο οι ωρες μαθηματος μεινονταν σε δυο (Paska? Paska!) μας καλοσορισανε στο σχολειο τους και μετα μας ξαμολησανε να φυγουμε. Εγω με την Hentsu μειναμε τελευταιες στον κτυο ανεμο της Φιλανδιας(ναι χρησιμευσε η καπαρντινααα) γιατι κατι ειχε τυχει με τον πατερα της και αργησε να ερθει. Καποια στιγμη ηρθε μας πηρε και πηγαμε σπιτι. Εκει μας περιμενε η γυναικα του η Rina και η αδερφη της Hentsu η Noora, τον πατερα της τον ελεγαν Ilkka. Αποφασισαμε που θα κοιμομαστε τακτοποιησαμε την βαλιτσα μου και μετα πηγαμε με αλλες εξι κοπελες 3 ελληνιδες τρεις Φιλανδες στο εμπορικο της περιοχης. Πηραμε το τρενο-τραμ τι σκατα ηταν δεν ξερω! Εκει με επιασε το Ιαπωνεζος Τουριστας μουντ και εβγαζα φωτογραφιες οτιδηποτε μπορει να φανταστει κανεις! Επισης επιβεβαιωθηκε αυτο που μου ειχαν πει οτι θα περναγα για Φιλανδη αφου η τυπισσα γαι τα εισητηρια μου μιλαγε στα φιλανδικα κι εγω δεν καταλαβαινα τιποτα! Ευτυχως ηρθε η Hentsu και μου πηρε εισιτηριο (μονο 40 λεπτα!)! Φτασαμε στο εμπορικο και καναμε μερικες βολτες και μετα πηγαμε για καφε σε μια απο τις καφετερειες εκει μεσα (εγω βεβαια δεν την ξαναπαταγα με τον καφε οποτε πηρα μια σοκολατιτσα). Κατσαμε εκει κανενα διωρο, βγαλαμε τα μυστικα μας στη φορα, μιλησαμε για τους παντες, επεσε και λιγο θαφτινγκ απο τις Φιλανδες και καποια στιγμη ηρθε η ωρα να φυγουμε! Πηραμε παλι το τρενο-τραμ και απο εκει πηγαμε στο S.Market και πηραμε παγωτο (Ω ναι! Εφαγα το πρωτο παγωτο της σεζον τον Απριληηηη! Και αρρωστη αλλα μην το πειτε στην μαδα γιατι θα με σφαξει :Ρ). Μετα πηγαμε σπιτι οπου μας περιμενε το βραδινο μας, κεφτεδακια με πουρε και σως πιπεριου (<3). Μιλησαμε για τα αγαπημενα μου φαγητα και με ρωτησαν πως ειναι τα μαχαιροπιρουνα στα ελληνικα. Σε αυτη τη φαση εμαθα οτι πιρουνι στα φιλανδικα ειναι ο διαολος μου!! Μετα καληνυχτιστηκαμε και πηγαμε για υπνο. Κανονισαμε πως θα κοιμηθουμε εγω με την Hentsu στον καναπε, κλεισαμε τα στορια γιατι ηταν ακομα μερα εξω, ειδαμε χοκει (η Φιλανδια κερδισεεεε!!) και ταβλιαστηκαμε!!!


Moikka!!