Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Ιτ ολ εντιντ χιαρ

πριν δυο μερες γυρισα απο την τελευταια ταινια Χαρι Ποτερ. Δεν το εχω αποδεχθει ακομα οτι ολα εφτασαν στο τελος τους και δε θα το συνειδητοποιησω μεχρι του χρονου που δεν θα βγει αλλη ταινια πιστευω.... Νομιζω οτι ηταν το επικο φιναλε που περιμεναμε τοσα χρονια. Ισως να μην ηταν οπως την ειχα φανταστει αλλα μου αφησε μια πολυ ομορφη εντυπωση. Βεβαια θελω να την ξαναδω γιατι η τυχη δεν ηταν με το μερος μου και ειχε διακοπες ρευματος στο σινεμα! Τ__Τ  Δεν εκλαψα τουλαχιστον εξωτερικα γιατι απο μεσα μου ειχα αρχισει την κλαψα απο το πρωτο λεπτο.
Στην ταινια πηγα με τα παιδακια απο το Χαρι Γουορλντ και συγκεκριμενα την Γιαννα, τον Ηλια, την Ανθη, τη Ρεα, την Εκατη, τη Μαρσυ, την Ελιζα, τον Θανο, τον Νικο και ειχαμε γκεστ εμφανιση του Λαζαρου που μας δουλευε ολους ψιλο γαζι οτι δεν θα ερθει (tight e-hugs σε ολους). Ειχαμε παει οργανωμενοι οργανωμενοι με τις μπλουζιτσες μας τα ραβδια μας οσοι ειχαν και φυσικα τα χαρτομαντηλα μας.

Αρχιζει η ταινια  εγω να εχω απορροφηθει πληρως και ειχα αρχισει να γερνω με αποτελεσμα να κοντευω να πεσω πανω στον Λαζαρο και εκει που φτανουν στη Γκρινγκοτς...τσαφ! η πρωτη διακοπη! (αυτη με βολεψε γιατι κατουριομανε ο ανθρωπος οποτε να βλεπετε μια Kirous να τρεχει μεσα στο Μωλ με το γυαλι το θρι ντι να βρει την τουαλετα και να εχει και το αγχος μην αρχισει η ταινια πριν τελειωσει την δουλεια της). Συνεχιστηκε η ταινια και στο σημειο που εδειχνε τις αναμνησεις του Σνειπ, κι εγω ειχα αρχισει το δακρυσμα,...τσαφ! και η δευτερη διακοπη (παραλιγο να πεσω πανω στο Λαζαρο απο το σοκ) αρχισε ολη η αιθουσα τις Χριστοπαναγιες και η σειρα του ΧΓ να προσπαθει να εντοπισει πιο απο τα γκαντεμικα μελη της ευθυνεται (ειμαστε και πολλοι μη χε!). Τελος παντων αφου ειδαμε τρεις φορες την αρχη του τρειλερ του νεου Σερλοκ Χολμς, μας σποιλεριασαν τη σκηνη στο King's Cross επιστρεψαμε στο σωστο σημειο και το λιγο της ταινιας που ειχε απομεινει κυλησε χωρις αλλες εκπληξεις με το ρευμα!

Η ταινια γενικα μου αρεσε ομως με χαλασαν καποια πραγματα που δεν εγιναν οπως περιγραφηκαν απο την JKR οπως ο θανατος του Βολντεμορτ που ηταν λες και εβλεπα το τελος της Akasha στο  Queen of the Damned, ο θανατος της Bellatrix που δεν εγινε οπως στο βιβλιο και ΦΥΣΙΚΑ η καταληξη του Elder Wand που στο βιβλιο ο Χαρι το χρησιμοποιει για να επιδιορθωσει το δικο του και μετα το βαζει στον ταφο του Νταμπλντορ ενω στην ταινια το σπαει και το πεταει χωρις να υπαρξει ουτε νυξη για το holly and phoenix wand! Και ερωτω εγω ο Χαρι στο τελος μενει χωρις ραβδι ετσι οπως το εκαναν ή το αφησανε στη φαντασια μας οτι το επισκευασε? Οεο? Επισης στο 19 χρονια μετα, ΤΙ ΒΟΥΤΥΡΟΜΠΥΡΟΚΟΙΛΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΡΟΝ? Ο Χαρι νταξει τρωγοτανε. Η Τζινι ητανε σαν θειτσα με το καρεδακι και το ολο αουτφιτ. Η Ερμιονη ηταν η πιο ομορφη και δεν ειχε αλλαξει σχεδον καθολου. Τελος ο Ντρακο!  ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ ΜΟΥ? Γιατι επεστρεψε στο Harry Potter and the Philosopher's stone haircut του? Τον κανει να φαινεται αντιπαθητικος! Τα κουτσουβελα δε μου αρεσαν καθολου! Ασχημουλια ησαντο ολα τους και καμια σχεση με το πως τα φανταζομουνα εγω! Επισης, κοψανε παααααρα πολλα πραγματα αναμεσα στε οποια και το "All was well"με το οποιο ηλπιζα οτι θα τελειωνε...

Ο Νεβιλ ηταν ενας μικρος θεουλης αν και Γκριφιντορ! Επιτελους αυτο το παιδι απεδειξε οτι αξιζε να μπει στον κοιτωνα των γενναιων. Η Μινερβα Μακ Γκοναγκαλ ηταν επισης γαματη, ειδικα το "Παντα ηθελα να χρησιμοποιησω αυτο το ξορκι!" ηταν ολες οι γαλερες! H μαχη ηταν επισης επικη.

Και τωρα αφου τελειωσα με τις εντυπωσεις μου απο την ταινια ας παω στο ουσιωδες κομματι του θεματος. Με αυτη την ταινια σφραγιστηκε ουσιαστικα το τελος της παιδικης μου ηλικιας και η αρχη της ενηλικης. Ομως εγω δεν νιωθω οτι τελειωσε ουτε η παιδκη μου ηλικια αλλα ουτε και ο Harry Potter γιατι α) εχουμε ακομα την Pottermore β) νιωθω ακομα πενταχρονο γ) θα ζει παντα στην καρδια μου γιατι εκει ειναι η θεση του απο την πρωτη μερα που επιασα στα χερια μου το πρωτο βιβλιο και ξεκινησα την αναγνωση...

Moikka!

IMPERIO.

PS. Οταν βγηκαμε εξω ενιωσα οτι πισω μου αφηνα κατι πολυ σημαντικο σαν ενα ολοκληρο κομματι της ζωης μου. Αλλα ξερετε? Μετα συνειδητοποιησα οτι αντιθετα επαιρνα μαζι μου ενα ολοκληρο κομματι της ζωης μου! Ενα κομματι που υπαρχει η Γιαννα ο Ηλιας ο Λαζαρος ο Νικος η Εμυ η Νικολ ο Θανος η Ρεα η Μαρσυ η Ανθη η Ελιζα το Μαρακι η Μυρτω η Εκατη και τοσοι αλλοι που μεσα σε ενα χρονο νιωθω οτι μου εχουν δωσει τοσα πολλα! Που οταν τους βλεπω νιωθα οτι ειμαι στο δικο μου Χογκουαρτς με τους δικους μου μαγους! Θελω να σας ευχαριστησω που μπηκατε στη ζωη μου και θελω να ξερετε οτι ειστε πραγματικα σημαντικοι για μενα γιατι νιωθω οτι επιτελους βρισκω ενα μερος που ταιριαζω κι εγω και η περιεργη για καποιους συμπεριφορα μου. Θελω να σας ευχαριστησω που ανεχεστε την αγριογκαριδα μου, την μανια μου να χορευω οπου βρω...Θελω να σας ευχαριστησω που υπαρχετε βασικα!

Mischief managed!

4 σχόλια:

  1. Σας κοπηκε το ρευμα την στις αναμνησεις του Σνειπ?:O
    Ξενερα.:P Εγω εκει ηταν που δακρυσα.:P

    Εμενα μου αρεσε πολυ και το 19 χρονια μετα.^_^

    Ρε,όταν βγηκατε απο την αιθουσα και αρχισαμε ολοι να αγκαλιαζομαστε και να φιλιομαστε,ηταν τοοοσο τελέιααα!Ενιωθα λες και ειμασταν μια μεγαλη οικογενεια που ξαναεσμιγε.:P
    Και εμείς ευχαριστούμε που υπάρχεις.<3:D
    Περναω παντα τοσο τελεια μαζι σας.^_^
    Ειμαστε μια υπεροχη μεγαλη παρεα.^_^

    Φιλακιαααααααα.:*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ζηλεύω που το είδατε όλοι μαζί. Και που πήρατε τα ειδικά γυαλιά. Εγώ έκλαψα με το που άκουσα τον Τζορτζ να λέει ''You okay Freddie?''. Πω...:/ Το κομμάτι όμως από την κατεστραμμένη μεγάλη αίθουσα με τα πτώματα(Ρέμους, Τονκς :'() μέχρι πριν ο Χάρι μπει στο Δάσος έκλαιγα λες και έχανα κάποιον.
    Οι αναμνήσεις του Σνέιπ φταίνε :@

    The ones that love us never truly leave us. You can always find them in here, said Sirius.
    Ο Χάρι πάντα θα είναι μέσα μας. ΠΑΝΤΑ..


    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμείς ευχαριστούμε που υπάρχεις <3
    Αν πρέπει να ευχαριστήσω για κάτι τη JK, αυτό είναι το ότι μας έφερε όλους κοντά, ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαμε συναντηθεί ποτέ.
    Magic will never end.-
    Kisses!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΓΟΥΑΟΥ & σνιφ :'S

    Μπατ, χάνι, νάθινγκ έντιντ χίαρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή